អ្នកភូមិស្រុករបស់ខំ្ញុភាគច្រើនចង់ទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េដោយសារតែ នៅទីនោះទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់។ស្របពេលមួយនោះបងប្រុស របស់ខ្ញុំបានរៀនចប់ថ្នាក់ទី១២ ដោយភាពក្រីក្រ និង ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញំុគា្មនលទ្ធភាពអោយគាត់រៀនបន្តទេ។ពួកគាត់បានជំរុញអោយគាត់ទៅរៀនភាសាកូរ៉េ ដើម្បីត្រៀមប្រលងទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េ។អស់ពេល៦ខែ នៃការរៀនត្រៀម ថ្ងៃប្រលងក៏បានមកដល់ បងប្រុសរបស់ខ្ញំុក៏បានប្រលងជាប់។ គាត់បានចេញទៅធ្វើការនៅប្រទេសកូរ៉េផ្នែកចិញ្ចឹមសត្វ និងកសិកម្មនៅកសិដ្ឋានមួយ ដែលមានទីតំាងនៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ។ ពេលទៅដល់ គាត់ជាមនុស្សឧស្សាហ៏ធ្វើការណាស់ ប៉ន្តែអ្វីដែលគាត់ប្រឈមមុខ និងចង់ អោយគាត់វិញត្រលប់មកផ្ទះគឺសីតុណ្ហភាព។ អ្នកទំាងអស់គ្នាប្រហែលជាបានដឹងថា សីតុណ្ហភាព នៅទីនោះមានភាពត្រជាក់ ភាពខ្លះសីតុណ្ហភាពចុះត្រជាក់ដល់សូន្យអង្សាសេ។ប៉ន្តែគាត់មិនដែលថ្អូងថ្អែលប្រាប់ពីការលំបាកដល់ពួកយើងទេ ដោយការយល់ឃើញថាគាត់ជាអ្នករ៉ាប់រងថ្លៃចំណាយក្នុងគ្រួសារទំាងមូល។ជារៀងរាល់ខែ គាត់តែងតែផ្ញើរប្រាក់ ៥០០ដុលាអោយឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញំ។ រឡេកមកមើលស្ថានភាពគ្រួសាររបស់គឺភាពខុសគ្នាឆ្ងាយកាលពីមុន ឪពុកម្តាយឈប់ដើរសីុឈ្មួសគេ។អី្វដែលចំឡែក ពួកគាត់បានបបួលអ្នកជិតខាងសីុផឹកសឹងរាល់ថ្ងៃ និងលេងល្បែង សីុសងទៀត មិនខ្វល់ ពីអ្នកដែលខំរកលុយទេ។ ស្រាប់តែមួយខ្ញំទទួលបានដំណឹងថាបងប្រុសរបស់ខ្ញំឆ្លាក់ខ្លួនឈឺជាប៉ន្តែគាត់អោយខ្ញុំលាក់រឿង នេះជាការសំងាត់ ព្រោះគាត់ខ្លាចឪពុកម្តាយបារម្ហពីគាត់។ពេលខ្ញំបានលឺដូចនេះ ទឹកភ្នែករបស់រមៀលធ្លាក់ ទំាងមិនដឹងខ្លួន និងស្ញើចសរសើរពីទំហំទឹកចិត្តរបស់គាត់។ ស្ថានភាពជំងឺរបស់គាត់ចេះតែដុនដាបទៅ រហូតគាត់មិនអាចធ្វើការកើត ស្រាប់តែក្រោយមក ពពួកយើងក៏ទទួលបានដំណឹងថាគាត់បានទទួលមរណះភាពហើយ។តម្លៃអប់រំ៖ -អប់រំយុវជនឲ្យមានចំណេះដឹងគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីប្រឡូកក្នុងសង្គម ប៉ុន្តែបានខិតខំអស់ពីសមត្ថភាពហើយៗគាត់នៅតែតស៊ូដល់ដង្ហើមចុងក្រោយ។ -សង្គមមិនផ្តល់ឧិកាសការងារដល់យុវជនទៅតាមចំណេះឬសមត្ថភាពនិងប្រាក់បៀវត្សសមរម្យភាពក្រីក្រជុំរញឲ្យ យុវជនឯទៀតចំណាកស្រុក ។ដូចនេះអ្នកដែលពាក់ពន្ធ័ត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហានេះ ដើម្បីបង្កើន និងរក្សាធនធានមនុស្សបំរើប្រទេសជាតិឲ្យរីកចំរើនមិនចាំបាច់ចំណាកស្រុក សូមទស្សនារូបភាពខាងក្រោម
Read Moreចំណាយពេលអានបន្តិចទៅ!! អោយកូនទៅធ្វើការនៅប្រទេស កូរ៉េ ពេលដឺងថាកូនទទួល…
